Rocznica pożaru w rafinerii

W nierównej walce z żywiołem zginęło wówczas 37 słabo wyposażonych, mających do dyspozycji głównie wodę, zamiast piany gaśniczej strażaków i ratowników. Przeszło sto osób zostało rannych. Cześć ich pamięci!

Był ciepły, czerwcowy wieczór. Nad Czechowicami-Dziedzicami przeszła niewielka burza. Doliczono się właściwie tylko trzech wyładowań. Pech ciał, że przy ostatnim z nich, piorun uderzył w kominek wentylacyjny jednego z czterech potężnych zbiorników ropy należących do czechowickiej rafinerii, a stojących wówczas przy ulicy Prusa. W ciągu dosłownie paru minut ogień objął dach, a chwilę później całą powierzchnię zbiornika. Niesprawna - jak się później okazało - instalacja przeciwpożarowa zbiorników nie zadziałała. Była 19.20 w sobotę 26 czerwca 1971. Właśnie rozpoczynała się największa i najtragiczniejsza katastrofa przemysłowa w powojennej Polsce...

Ofiara z życia i zdrowia broniących czechowickiej rafinerii strażaków i ratowników nie poszła na marne, bo na zawsze zmieniła podejście do zasad bezpieczeństwa i to nie tylko w Czechowicach-Dziedzicach, ale we wszystkich polskich rafineriach ropy naftowej.