[FOTO] W Izbie Regionalnej można korzystać z audioprzewodników

W ramach projektu "Muzea otwarte" przygotowano dla zwiedzających ofertę przewodnicką która pozwala zapoznać się z dziejami gminy Czechowice-Dziedzice i z losami jej mieszkańców.

Można zwiedzić Izbę Regionalną w towarzystwie wirtualnego przewodnika, który podczas ponad trzydziestominutowego spaceru opowie o historii miasta i gminy. Trasa zwiedzania obejmuje 19 przystanków, z których każdy opowiada inną część dziejów Czechowic-Dziedzic. Każda opowieść osnuta jest wokół jednego z eksponatów, który znajduje się gablocie lub na podestach ekspozycyjnych. Można zwiedzać realizując program zwiedzania od pierwszego do dziewiętnastego punktu, a można tylko te wybrane miejsca "odsłuchać".

Spacer po Izbie Regionalnej (wersja pełna):
1. Kościół św. Katarzyny,
2. Kancjonał ks. Antoniego Janusza,
3. "Pamiętnik Legionisty" Franciszka Krzusa,
4. Tabliczka i rysik - szkolne wyposażenie ucznia,
5. Dom Robotniczy, w tym roku będzie miał 96 lat,
6. Kolej - opowieść o dworcu i lokomotywowni,
7. Harcerstwo, czechowicki hufiec i jego Druhny i Druhowie,
8. Urządzenie do prażenia kawy - opowieść okupacji i o narzędziach,
9. Legioniści, 40 - którzy wyruszyli 25 sierpnia 1914 do Cieszyna, na służbę w Legionach,
10. Mjr Ludwik Maciej - pierwszy honorowy obywatel miasta,
11. Lampy kolejowe, z kolekcji Janusza Chmielniaka,
12. Odkrywki archeologiczne, z terenu Zamku Wilczków,
13. Sztandary,
14. Cieszyńskie stroje ludowe,
15. Narzędzia gospodarskie,
16. Porcelana i przedmioty codziennego użytku,
17. Porcelana i przedmioty codziennego użytku,
18. Chłodziarka - opowieść o nietypowych urządzeniach,
19. Trówła czyli skrzynia na ubrania.

Audioprzewodniki są dostępne w wersji polskiej i słowackiej. Teksty do audioprzewodników i do transkrypcji opracowali: Maria Koutny i Jacek Cwetler.

Izba Regionalna działa codziennie od poniedziałku do piątku, szczegóły na stronie MDK Czechowice-Dziedzice.

Nie uwzględniono w audioprzewodnikach najnowszego nabytku Izby Regionalnej, toaletkę. Dlatego kilka zdań o niej. Toaletka była niegdyś (jeszcze w latach 60-tych i 70-tych XX wieku znajdowała się w gospodarstwach domowych lub szkołach) wyposażeniem domów lub budynków bez bieżącej wody. Wodę przynoszono w wiadrach ze studni lub ze wspólnych łazienek znajdujących się na piętrach kamienicy lub szkoły i rozlewano do metalowych pojemników, które stały przy toaletce (np. dzbanek). Ważnym elementem mebla była miednica, w której dokonywano ablucji, pod którą znajdowało się wiadro, do którego zlewano wodę z mydlinami. Uzupełnieniem eksponatu są oryginalne szare mydło, mydelniczka, szczotka do szorowania i makatka.

Kiedyś także takie toaletki znajdowały się w klasach szkolnych, najczęściej w rogu klasy i oprócz umycia rąk, można było zmoczyć gąbkę do przecierania tablicy. Kąciki takie często powstawały w ramach akcji "Wiewiórka", związanej z programem szkolnym nauki mycia zębów.

Toaletkę z miednicą do zbiorów czechowickiej Izby Regionalnej przekazał Karol Borgieł, pozostałe elementy wyposażenia tego mebla przekazali Ewa Bolek i Roman Tekieli.